Zelfs de Russen zijn ontroerd

Lieve allemaal,

Na de relaxte dag van gisteren was het vandaag tijd om weer te "verhuizen" naar het vaste land. Dus ook vandaag stond er weer een boottochtje op het programma. In ons guesthouse zaten wat mensen die we gisteren ook op de boot hadden gezien en daar raakten we vanochtend wat mee aan de praat. Zij gaven aan dat de boot naar het vaste land op zondag soms best vol kon zitten. Dus welke uitdagingen zouden we vandaag weer treffen? De meneer van het guesthouse probeerde nog een boot voor ons te reserveren, maar alles bleek al vol te zitten. Het was dus hopen dat we nog met de vrije plekken mee konden. Deze boot ging in ieder geval om de anderhalf uur. Dus mochten we hem missen dan was de tijd te overzien.

Eerst wilden we nog wel wat zien van het eiland. Rond 10 uur vertrokken we dus voor een tour over het eiland. We hadden ook een tip gekregen van de jongen gisteren op de boot voor een mooi plekje aan het water om wat te drinken en eventueel wat te eten. Als eerste gingen we op weg naar een van de oudste vuurtoren van de wereld in Kopu. Om vervolgens een stop te maken bij het tentje dat we als tip door hadden gekregen. Het lag inderdaad vlak aan een haventje met de tafeltjes direct aan het water. Een heerlijk plekje om even wat te drinken en te eten. We hadden al wel lunch bij een supermarkt onderweg gehaald. Maar die bleek vandaag dus niet nodig te zijn.

Na al dat relaxen :-) was het toch wel tijd om richting boot te gaan. Het was net iets na twaalf uur en de boot zou om 13.30 gaan. Dus met een beetje mazzel gingen we die halen als er niet te veel auto's zouden staan.Het was nog ongeveer een uurtje rijden. Toen we nog zo'n 15 minuten van de haven waren en het 12.45 uur was, kwamen er wel heel veel auto's ineens van de andere kant aanrijden. Eigenlijk voelde we de bui al een beetje hangen.... Ik had het schema niet helemaal goed onthouden en de boot ging niet om 13.30 maar om 13.00 oeps.... In de haven aangekomen (13.10) zagen we nog net de achterkant van de boot.Gelukkig ging de volgende al om 14.30 en er stonden al best veel auto's te wachten (die dus niet meer mee hadden gekund). Dus wat dat betreft ook maar goed dat we vroeg waren (je moet er tenslotte ook de positieve kant van zien :-)).

Bij de haven konden we weer lekker in het zonnetje zitten en al snel kwam de volgende boot al weer in zicht. Daar konden ook aardig wat auto's op, maar het leek toch nog even spannend te worden of we er op mee konden. Doordat het dek in twee gedeeltes was verdeeld ging dat gelukkig goed. Toen wij aan boord gingen konden er nog wel een aantal op.

De overtocht duurde ongeveer 1 1/2 uur en daarna was het nog 1 1/2 uur rijden naar Tallinn. Hier blijven we weer twee nachten. Het hotel is een stuk minder gezellig/sfeervol dan de hotels waar we de afgelopen nachten door hebben gebracht. Dus veel tijd gaan we hier vast niet doorbrengen.

Net hebben we gegeten bij een restaurant dat gerechten serveerde uit de Middeleeuwse tijd. Voor mij een flinke pul bier (het leek het bierfeest in Munchen wel....) en voor Irwin een glas wijn. De gerechten die we bestelden waren kennelijk niet de toppers, want de ober probeerde ons nog over te halen om iets anders te halen. De gerookte kip viel niet helemaal in de smaak bij Irwin. Mijn worstjes van wild zwijn/eland/beer smaakten op zich prima. Het voorgerecht van gedroogde eland was een zware kluif :-).

Vervolgens nog wat door het oude centrum van Tallinn gelopen. Met opruimen in Nederland had ik nog een envelopje met geld van mijn oma gevonden en daar wilde ik nog wat moois van kopen op vakantie. Dus nu hadden we mooi even de tijd om daar naar te kijken. Bij een amber (barnsteen) winkel vond ik uiteindelijk twee mooie hangers, die ik vol enthousiasme gekocht heb. Natuurlijk toen ik buitenstond vloeide er even een klein traantje. Dit werd gezien door een Rusische meneer die meteen op me af kwam lopen en in gebrekkig Engels begon te praten en aan probeerde te geven dat liefde het belangrijkste in de wereld was. Mooi om te zien dat mensen zo betrokken kunnen zijn.

Inmiddels zijn we weer op de kamer. Na het schrijven van het blog zit de dag er al weer aardig op. Morgen gaan we weer nieuwe avonturen beleven!

Liefs en een dikke knuffel,
Irwin en Irene